Het lied van schijn en wez

Mensenkinderen schrijft liederen metéén been in het graf en de ander hoog in de lucht. In allemaal hoor je een verlangen naar iets volmaakts; een leven waarin alles klopt. De ene keer wordt er gedroomd onder een open hemel ('Hier is water voor wie dorst heeft! Er is meer dan zat voor iedereen!'). de andere keer drijven er donkere wolken over en kruipen de liederen onder je huid ('Hij trapt maar voort. vaderziel alleen'). Deze dubbelheid klinkt door in de titel het lied van schijn en wezen.

Na het louter positief ontvangen debuut het land dat ooit vol eerbied zong. wordt Mensenkinderen zo muzikaal volwassen. zonder zijn speelse intimiteit te verliezen. Met gastbijdragen van maar liefst 17 muzi